Pigskin, czyli świńska skóra – tak nazywana jest piłka, którą rozgrywane są mecze footballu amerykańskiego. Właściwie nie wiadomo skąd taka nazwa, biorąc pod uwagę że piłki wykonywane są ze skóry bydlęcej. Legenda miejska głosi, że początkowo futbolówki produkowane były z opalanej skóry świńskiej. Bardziej prawdopodobnym wydaje się jednak, że pierwsi futboliści posługiwali się piłkami ze… świńskiego pęcherza. Oczywiście działo się to w czasach, gdy Charles Goodyear nie odkrył jeszcze technologii produkcji gumy.
Równie tajemnicza jest kwestia jej kształtu. Jak to się stało, że na potrzeby sportu który pochodzi od piłki nożnej i rugby stworzono piłkę o kształcie bryły, którą określić można jako wydłużona sferoida? Wiele wskazuje na to, że był to wypadek przy pracy. Henry Duffield, który był świadkiem prawdopodobnie pierwszego meczu akademickiego pomiędzy drużynami Princeton i Rutgers w 1869 roku pisał, że piłka, którą posługiwano się podczas tej rozgrywki była dość nieszczelna i ciągle odkształcała się. Studenci wielokrotnie pompowali ją, by odzyskała kulistą postać, ale w końcu się poddali.
Owalna piłka, która potrafi zachowywać się zupełnie nieprzewidywalnie nie jest więc rezultatem pracy inżynierów i naukowców. Albo inaczej: przynajmniej na początku nie była. Początkowo football amerykański był zupełnie inną grą, a właściwie grami. W owym czasie istniały bowiem dwie odmiany futbolu: biegany i kopany. Z czasem zaczęły się one mieszać, a zasady gry zostały ujednolicone. Ewoluował również kształt piłki – stała się ona bardziej owalna. Na początki XX wieku była ona mniej więcej taka jak dziś, ale jej forma została doceniona w 1906 r., gdy do regulaminu gry wprowadzono podanie do przodu.
Oczywiście futbol amerykański wciąż się zmieniał, a wraz z nim zmieniała się piłka futbolowa. W latach 30. XX wieku piłka stała się dłuższa i węższa, gdyż dominowała gra z podaniem do przodu. Kolejna zmiana zaszła w 1956 r., gdy białe piłki używane tradycyjnie podczas wieczornych rozgrywek zostały zastąpione przez te z dwoma białymi paskami, które dotąd były używane wyłącznie podczas meczów rozgrywanych za dnia. Współczesne oświetlenie obiektów sportowych sprawiło, że pasiasta piłka jest już niepotrzebna. W USA korzysta z niej wyłącznie liga akademicka – National Collegiate Athletic Association.
W 1941 r. piłka używana przez National League of Football została nazwana „The Duke” – na cześć Wellingtona Mary, współwłaściciela nowojorskiej drużyny futbolowej New York Giants, który z kolei otrzymał swe imię na część księcia Wellington (ang. Duke of Wellington). Gdy w 1969 r. profesjonalny futbol przeszedł rewolucję, nazwa ta została zarzucona. Powrócono do niej w 2006 r. po śmierci Mary. Producentem The Duke od początku była firma Wilson Sporting Goods, która dostarcza oficjalny sprzęt na potrzeby NFL od ponad 70 lat.
Obecnie piłka używana podczas rozgrywek NFL musi spełniać następujące wymogi: długość 11-11,25 cali, szerszy obwód 28- 28,5 cali , węższy obwód 21-21,25 cali i waga 14-15 uncji. Różnice w wymiarach stanowią margines błędu, gdyż piłki używane przez NFL produkowane są ręcznie. Od 1955 r. fabryka firmy Wilson znajduje się w mieście Ada w stanie Ohio. Dziennie powstaje ich tam nawet 4 tys. Skóra służąca do produkcji piłek dla NFL pochodzi z grzbietów krów żyjących w stanach Iowa, Kansas i Nebraska. Technika garbowania skór oraz środki przy niej stosowane są sekretem firmy. Każda z piłek zszywana jest z czterech oddzielnych części. Budowa wewnętrznej dętki jest również tajemnicą.